Άρθρο του Αρχιμανδρίτη Κύριλλου Αλεξανδρόπουλου.
Υποψήφιου Διδάκτορα Βιοηθικής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
Διευθυντή Ιδιαιτέρου Γραφείου της Ιεράς Μητροπόλεως Λήμνου κ΄ Αγ. Ευστρατίου.
Εκπαιδευτή του Ιδρύματος Επιμορφώσεως Κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Η γέννηση του Χριστού συνιστά ένα ιστορικό και αποκαλυπτικό γεγονός με βαθύ ανθρωπολογικό, υπαρξιακό και αυτοσυνειδησιακό χαρακτήρα, διότι στη φάτνη της Βηθλεέμ δεν γεννιέται απλώς ένα βρέφος, γεννιέται ο Θεάνθρωπος. Τέλειος Θεός και Τέλειος Άνθρωπος (Αναμάρτητος)[i]. Ο γεννημένος Χριστός δεν έρχεται με δύναμη και εξουσία, αλλά αντίθετα έρχεται βρέφος εξαρτημένος από την φροντίδα των άλλων, αποκαθιστώντας μέσα από την αδύναμη ανθρώπινη φύση, την αξία και την μοναδικότητα του ανθρώπινου προσώπου. Επομένως, το γεγονός της ενσάρκωσης του Υιού, αποτελεί τον πυρήνα της ανθρώπινη ύπαρξη[ii], και ως εκ τούτου αποκαλύπτει τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, και ποια είναι η αξία του ανθρώπινου προσώπου.
Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από ταχύτατες μεταβολές σε όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ζωής, θεμελιώδεις αξίες και αρχές καταρρίπτονται, και καταπατώνται, καθώς οι κοινωνίες τείνουν να ορίζουν τον άνθρωπο σαν ατομική μονάδα, σαν φορέα ατομικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων με όρους ατομικότητας, παραγνωρίζοντας την μοναδικότητα του προσώπου και την σχεσιακή του ταυτότητα [iii]. Η γέννηση του Χριστού δηλώνει και υπενθυμίζει την αναγνώριση του ανθρώπινου προσώπου ως ολοκληρωμένη ψυχοσωματική οντότητα, αφού στο ανθρώπινο πρόσωπο συγκεντρώνονται και συγχρόνως αλληλοσυμπληρώνονται τα στοιχεία της λογικής, των συναισθημάτων και της βούλησης. Η συνείδηση, το εργαλείο της ψυχής, είναι η έκφραση της ηθικής του ανθρώπινου προσώπου[iv].
Το μήνυμα της Ενανθρώπησης εμπεριέχει μια μοναδική σχέση Θεού και ανθρώπου, διότι ο Χριστός γεννιέται για να συμπορευθεί με τον άνθρωπο μέσα στην ζωή. Συνεπώς, η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι ένα μόνο βιολογικό γεγονός, αλλά σχέση[v]. Ο άνθρωπος δεν υπάρχει μόνος του, υπάρχει ως πρόσωπο, σε αναφορά τον συνάνθρωπο και τον Θεό. Αυτό είναι σαφές και φαίνεται από τον τόπο και τον τρόπο της γέννησης του Θείου βρέφους, η ταπεινή φάτνη, η Παναγία, ο Ιωσήφ, οι βοσκοί και ο μάγοι συγκροτούν ήδη μια αδιάρρηκτη σχέση, μέσα στην οποία το ανθρώπινο, και ταυτόχρονα το θείο πρόσωπο Του, αναγνωρίζεται και τιμάται.
Αυτό το θεολογικό μήνυμα έχει ιδιαίτερη σημασία στην εποχή μας. Το ανθρώπινο πρόσωπο κινδυνεύει να χάσει την μοναδικότητα της προσωπικότητας του μέσα από την ατομοκεντρική διάσταση της κοινωνίας, να μετατραπεί από πρόσωπο σε άτομο, σε άτομο ως αντικείμενο διαχείρισης, σε άτομο ως αριθμό. Από την αρχή της ζωής, μέχρι και το τέλος της, η αξία συχνά μετριέται με όρους επιλογής ή ωφελιμότητας[vi]. Σε αυτή την σύγχρονη πραγματικότητα της αβεβαιότητας, των αδιέξοδων εσωτερικών συγκρούσεων, του τεχνοκρατισμού και της φθίνουσας ενσυναίσθησης, η Γέννηση του Χριστού αναδύεται ως πηγή φωτός και ελπίδας, νοηματοδοτεί την ύπαρξη, επαναπροσδιορίζοντας την αξία της ανθρώπινη ύπαρξη και αποκαλύπτοντας τον προορισμό της μέσα από την αγάπη και την κοινωνία με τον συνάνθρωπο και τον Θεό.
Η Εκκλησία, μέσα από το γεγονός των Χριστουγέννων, δεν καταδεικνύει απλώς την θρησκευτική πίστη, αλλά την ίδια την ανθρώπινη ζωή και ύπαρξη. Ο ίδιος ο Χριστός προσέλαβε την ανθρώπινη φύση για να καταδείξει ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο πρόσωπο, ανεξαρτήτως, ηλικίας, φύλου, εθνικότητας, κατάστασης ή ικανότητας.
Άλλωστε, το μήνυμα της Γέννησης του Χριστού είναι πανανθρώπινο και αφορά κάθε κοινωνία που επικεντρώνεται στον άνθρωπο, στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις αξίες. Επομένως, σ΄ ένα κόσμο που επενδύει στην τεχνολογική πρόοδο και εξέλιξη και την οικονομική συσσώρευση, αλλά δυσκολεύεται να προστατεύσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, η φάτνη της Βηθλεέμ αποτελεί έναν πνευματικό και συναισθηματικό φάρο και λειτουργεί ως ανάχωμα αγάπης και προσφοράς απέναντι στον άκρατο ατομικισμό.
Τελικά, το καίριο ζητούμενο που προκύπτει, δεν είναι εάν ομολογούμε την ορθή πίστη, αλλά αν η πίστη αυτή μεταμορφώνει τον τρόπο που βλέπουμε και προσεγγίζουμε τον πλησίον μας. Με άλλα λόγια, αν μπορούμε να αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο του Άλλου κάτι περισσότερο, κάτι βαθύτερο, αν πιστεύουμε ότι στο πρόσωπο του συνανθρώπου βλέπουμε τον Χριστό. Αν μπορούμε να δεχθούμε ότι το ανθρώπινο πρόσωπο θεμελιώνεται όχι στη δύναμη, αλλά στην ανθρωπιά, όχι στον ατομικισμό αλλά στην αγάπη και την προσφορά στον συνάνθρωπο.
Η επικαιρότητα του μηνύματος των Χριστουγέννων δεν βρίσκεται, λοιπόν, στην εορταστική τους ατμόσφαιρα, αλλά στην προσωπική πνευματική αναγέννηση και την ψυχική ανάταση του ανθρώπου. Η πρόκληση είναι να ξαναδούμε τον συνάνθρωπο όπως μας βλέπει ο Θεός όλους εμάς, δηλαδή με αγάπη, ανθρωπιά και ενσυναίσθηση.
Υποσημειώσεις
[i] Αθανάσιος Αλεξανδρείας. Περί Ενανθρωπήσεως, ΕΠΕ 1, Θεσσαλονίκη: Γρηγόριος Παλαμάς, σελ.307-315
[ii] Νέλλας, Παναγιώτης. (1997). Ζώον Θεούμενον. Αθήνα: Σωτήρ, σελ. 45-52.
[iii] Ζηζιούλας, Ιωάννης.(2003). Το Είναι ως Κοινωνία. Αθήνα: Δόμος, σελ.49-58.
[iv] Γρηγόριος Νύσσης, Περί κατασκευής ανθρώπου, ΕΠΕ 7, ΣΕΛ. 135-148, Πελεγρίνης, Φιλοσοφική Ανθρωπολογία, σελ. 58-66.
[v] Ζηζιούλας, Ιωάννης. (2011). Χριστολογία και Ύπαρξη. Αθήνα: Αρμός, σελ. 121-130.
[vi] Σισιλιάνος, Αλέξανδρος. (2002). Θεολογία και Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια. Αθήνα: Ακρίτας, σελ. 91-98.
Λίγα λόγια για τον Αρχιμανδρίτη Κύριλλο Αλεξανδρόπουλο.
Ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος Αλεξανδρόπουλος είναι Διευ/ντής Ιδιαιτέρου Γραφείου της Ιεράς Μητροπόλεως Λήμνου κ΄ Αγ. Ευστρατίου. Ανήκει στην Ι. Μ. Νιγηρίας του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Είναι υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Βιοηθικής της Ιατρικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
Είναι απόφοιτος:
α) του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών,
β) της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών και
γ) της Σχολής Αστυφυλάκων της Ελληνικής Αστυνομίας.
Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές:
Α) στη Διεθνή Πολιτική και Ασφάλεια, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου,
β) στη Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Νεάπολης Πάφου και
γ) στη Βιοηθική στην Ιατρική Σχολή του Δ.Π.Θ.
Ήταν Αναπληρωτής Καθηγητής στην Σχολή Μετεκπαίδευσης και Επιμόρφωσης Αθηνών της Ελληνικής Αστυνομίας από το 2015 έως το 2018. Επίσης, είναι εξωτερικός συνεργάτης του Κέντρου Μελετών Εθνικής Ασφάλειας (ΚΕ.ΜΕ.Α), του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (ΕΛ.ΙΣ.ΜΕ) και του Εθνικού Οργανισμού Πολιτικών Επιστημών (Ε.Ο.Π.Ε).
Επίσης τυγχάνει Εκπαιδευτής του Ιδρύματος Επιμορφώσεως Κληρικών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
ΠΗΓΗ: https://irsthoukydides.gr/i-gennisi-toy-christoy-kai-to-anthropino-prosopo/?fbclid=IwY2xjawO7OYZleHRuA2FlbQIxMQBzcnRjBmFwcF9pZBAyMjIwMzkxNzg4MjAwODkyAAEeSLhZ6YL9keA8fmki0Iz0aRYdrxobgIu0B6BpWbaNahZxeyIrslwjhhzXSLo_aem_YAE8xxeJ9fXlbsN_PAHQlg