
ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΣΑΝΟΥ
ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΎΠΟΛΗ
Σήμερα 6/4/ 24 αναχωρήσαμε από τον τόπο που μας φιλοξένησε για ένα περίπου μήνα, την Αλεξανδρούπολη και το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης ΠΓΝΑ – ΜΕΘ.
Από τις 10 Μαρτίου βρεθήκαμε σε ένα άγνωστο τόπο, σε ένα εξαίρετο περιφερειακό νοσοκομείο τεραστίων διαστάσεων, που εξυπηρετεί τις υγειονομικές ανάγκες των κατοίκων της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και του νησιού μας όταν χρειάζεται.
Δυστυχώς συχνά από την μια στιγμή στην άλλη μπορεί να βρεθούμε αδύναμοι, στα χέρια των γιατρών, περιμένοντας την σωτηρία.
10 Μαρτίου 2024 ο δικός μας άνθρωπος, ο Στέφανος μας, διασωληνωθηκε από τους γιατρούς του νοσοκομείου Λήμνου, ΩΡΛ, Αναισθησιολόγο, Χειρούργο, και το λοιπό προσωπικό, ακολούθησε η αεροδιακομιδή του από το ΕΚΑΒ με C130, στην ΜΕΘ της Αλεξανδρούπολης.
Τους ευχαριστούμε όλους από καρδιάς για τις άμεσες ενέργειες.
Το ΠΓΝΑ ειναι ένα περιφερειακο νοσοκομείο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα νοσοκομεία της πρωτεύουσας, τουλάχιστον σε ότι αφορά την ΜΕΘ. Όλοι οι γιατροί της μονάδας, εντατικολόγοι, και άλλων ειδικοτήτων, το εξειδικευμένο προσωπικό, έχουν ως καθημερινό μέλημα την επιβίωση των ασθενών τους και την όσο το δυνατόν πιο γρήγορη και ανοδική έξοδο τους απο την ΜΕΘ. Εκεί δίνονται καθημερινά μάχες που άλλοτε κερδίζονται και άλλοτε χάνονται. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους.
Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον ξενώνα του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος που έχει δημιουργηθεί από το 2009 και προσφέρει τη στέγη του σε ανθρώπους που είναι αναγκαίο να μείνουν κοντά στον ασθενή τους. Ειναι πολυ σημαντικό σε τέτοιες δύσκολες ώρες να έχεις κάπου να μείνεις! Τους ευχαριστουμε θερμά. Επίσης το σωματείο εργαζομένων, που έχει την ευθύνη λειτουργίας του κυλικείου, παρέχοντας καθημερινά ποιοτικά τρόφιμα, πολύ σημαντικό και αυτό όταν βρίσκεσαι μία τέτοια κατάσταση.
Και επανέρχομαι στους γιατρούς της ΜΕΘ, που όλες αυτές τις μέρες μας ενημέρωναν καθημερινά και ανελλιπώς, με σεβασμό ευαισθησία, ενσυναίσθηση. Πόσο δύσκολο άραγε και για αυτούς, που έπρεπε καθημερινά σε όλους τους συγγενείς των ασθενών, να ενημερώνουν για την κρίσιμη κατάσταση τους.

Ο Στέφανος μας έδωσε τις δικές του μάχες 25 μέρες, αλλά δυστυχώς έχασε τον πόλεμο! Ένα λεπτό λοιπόν μετά τη 1:11 στις 4.4.24 το ξημέρωμα, μας ενημέρωσαν αμέσως.
Τους ευχαριστούμε, γιατί αυτοί είναι οι άνθρωποι οι οποίοι στηρίζουν το δημόσιο σύστημα υγείας που έχουμε ανάγκη! Για αυτό άλλωστε έδωσε και ο Στέφανος τους δικούς του αγώνες, με τελευταία φορά την Παναιγαική κινητοποίηση για την υγεία στο υπουργείο Υγείας
Υ.Γ. Ωστόσο υπάρχει μια γκρίζα ζώνη, ένας χρόνος κρίσιμος που μεσολάβησε και ένα ερωτηματικό που δεν μπορούμε να διαγράψουμε. Η επίσκεψη στο νοσοκομείο της Λήμνου 2 ώρα ξημερώματα Κυριακής 10/3 και η εκτίμηση πως δεν ήταν αναγκαία η παραμονή του ασθενούς εκεί !! Στις 8 το πρωί ο ασθενής επέστρεψε σε χειρότερη κατάσταση όπου εν τέλει χρειάστηκε να διασωληνωθει!! Σε δεύτερο χρόνο θα μιλήσουμε για αυτό γιατί αφορά όλους.
Μαρία Κατσάνου Maria Pastroudis
