ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΡΙΖΟΣ
Έγραφα εδώ πριν λίγες μέρες για τη μεγάλη ανάγκη που έχουμε όλοι όσοι ζούμε μακριά από τις πόλεις, να διατηρούμε την επαφή μας με τις τέχνες και τον πολιτισμό, να έχουμε πρόσβαση σε πραγματικά ποιοτικά ερεθίσματα και ευκαιρίες ψυχαγωγίας. Και ότι αυτή μας την ανάγκη συνήθως καλούμαστε να βρούμε μόνοι μας τους τρόπους να την ικανοποιήσουμε, αν εξαιρέσει κανείς τις ολιγάριθμες μετακλητές εκδηλώσεις που μας έρχονται στο νησί, κυρίως κατά την θερινή περίοδο, οι οποίες ωστόσο στην πλειονότητά τους εντάσσονται δυστυχώς στην κατηγορία της «αρπαχτής», με λίγες από αυτές να αξίζουν πραγματικά.
Το περασμένο Σάββατο, λοιπόν, επιβεβαιώθηκε άλλη μια φορά πανηγυρικά αυτή η πραγματικότητα, όταν όλες και όλοι όσοι ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα των Bartalia Lemnos Drum Gang και γεμίσαμε ασφυκτικά το προαύλιο του Γυμνασίου της Μύρινας, είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε κάτι πραγματικά μεγαλειώδες, κάτι που ξεπέρασε κατά πολύ τις ήδη αυξημένες προσδοκίες όσων από εμάς γνώριζαν για τι πράγματα είναι ικανή αυτή η καλλιτεχνική κολεκτίβα. Μια κολεκτίβα από ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικούς, που, στην έτσι κι αλλιώς ολάνοιχτη αγκαλιά της, κατάφερε να χωρέσει και να ενώσει και την Φιλαρμονική, και τη Χορωδία του Δήμου Λήμνου, κι αρκετούς ακόμα μουσικούς που είτε κατάγονται, είτε ζουν μόνιμα σ’ αυτό το νησί, όλες και όλοι μαζί ενωμένοι για έναν σκοπό: να πουν το δικό τους αντίο, στον Άνθρωπό τους, στον Δάσκαλό τους, στον Μαέστρο τους, στον Νίκο Αμπατζή, που έφυγε από κοντά τους κι από κοντά μας τόσο πρόωρα και τόσο άδικα.
«Μιλώ για Σένα» ονόμασαν τη συναυλία τους. Και μίλησαν. Μίλησαν στις ψυχές και στις καρδιές όλων μας, ακόμα κι εκείνων που ίσως δεν είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον Νίκο ούτε κατ’ ελάχιστο, μίλησαν με τα τραγούδια τους, μίλησαν με τη μουσική τους και τις φωνές τους, μίλησαν με τα σώματά τους που πάλλονταν συντονισμένα στο ίδιο μήκος κύματος και, μα την αλήθεια, είμαι σίγουρος ότι όλη αυτή η ενέργειά τους διοχετεύτηκε στο ουράνιο στερέωμα και κάπου εκεί συνάντησε τον Μαέστρο τους, που σίγουρα θα χαμογέλασε ικανοποιημένος, γιατί η σπορά του όχι μόνο έπεσε, άλλα άνθισε και ήδη αποδίδει καρπούς.
Περισσότεροι από 70 (!!!) άνθρωποι ανέβηκαν το Σάββατο στη σκηνή του Γυμνασίου, κάποια στιγμή μάλιστα, αν δεν κάνω λάθος, όλες και όλοι μαζί. Ειλικρινά δεν θυμάμαι πόση ώρα κράτησε η συναυλία, γιατί απλά ο χρόνος σαν να σταμάτησε και ούτε μια στιγμή δεν κοίταξα το ρολόι. Μα για όλη αυτή την ώρα, όση κι αν ήταν, όλοι αυτοί οι άνθρωποι έκαναν εκεί επάνω μια πραγματική κατάθεση ψυχής. Και ήταν τέτοια η συναισθηματική φόρτιση και ο συμβολισμός της βραδιάς, που δεν θα είχε πραγματικά καμιά απολύτως σημασία, ακόμα κι αν κάτι δεν πήγαινε εντελώς καλά, σε οποιοδήποτε επίπεδο. Όμως όχι μόνο κάτι τέτοιο δεν συνέβη, αλλά, τουλάχιστον για μας τους ακροατές, ΌΛΑ μα ΌΛΑ φάνηκε να λειτουργούν στην εντέλεια, η επιλογή των τραγουδιών, οι ενορχηστρώσεις, ο ήχος, οι φωνές, οι μουσικές, τα video, η παρουσίαση. Τολμώ να πω ότι αυτό που ζήσαμε προχθές, πέρα από την ιδιαίτερη νοηματοδότησή του, σε καθαρά καλλιτεχνικό και τεχνικό επίπεδο ήταν μεγαλειώδες, ήταν συγκλονιστικό και δεν είχε τίποτα να ζηλέψει – πραγματικά, και όχι ως σχήμα λόγου – από ανάλογες επαγγελματικές εκδηλώσεις μεγάλων «ονομάτων». Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλες και όλους τους συντελεστές αυτής της σπουδαίας βραδιάς, στους μουσικούς, στους τεχνικούς και σε όσους βοήθησαν με οποιονδήποτε τρόπο για να στηθεί αυτή η υπέροχη συναυλία.
Και για να κλείσω επιστρέφοντας στον αρχικό μου συλλογισμό, πιστεύω ότι η αξία και η σπουδαιότητα ανθρώπων όπως ο Νίκος Αμπατζής, ειδικά για τόπους μικρούς και απομακρυσμένους όπως ο δικός μας, η Λήμνος, βρίσκεται ακριβώς στο γεγονός ότι έχουν την ικανότητα και το χάρισμα να ΕΜΠΝΕΟΥΝ, να μεταφέρουν στους υπόλοιπους την ενέργεια, την πίστη, τις ιδέες, το όραμά τους, μα κυρίως, την ΑΓΑΠΗ γι’ αυτό που κάνουν. Έχουμε ανάγκη τέτοιους ανθρώπους, που το έργο τους αποτελεί πραγματική σπορά, από τους καρπούς της οποίας τρεφόμαστε όλοι, που το έργο τους μας δίνει κυριολεκτικά ΑΝΑΣΑ. Κι είμαι πολύ χαρούμενος γιατί ξέρω ότι υπάρχουν πανάξιοι συνεχιστές, κάποιοι από τους οποίους ήταν το Σάββατο επάνω στη σκηνή. Σας ευχαριστούμε.
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ: Limnos from above